นาฏกรรมสามสี (2)

สีบัตรชวนบัดสี …สี blood
แดงเลือดและแดงไวน์ในระดับปัจเจกบุคคลระบายตัวบทด้วยโทนรักโทนอีโรติกผสานความขมขื่นผสมความเจ็บปวด หากสัญญะจากเนื้อเรื่องให้ความหมายสัมพันธ์กับเหตุการณ์ทั้งในแง่ขัดแย้งและคล้องจอง ทั้งนี้ยังครอบคลุมถึงสีสัญญะในฐานะผิวหรือลักษณะเบื้องต้นที่สามารถนำสู่เนื้อใน การเมืองสีขาวคาวจากบริบทอาณานิคมแทรกซ้อนด้วยการเมืองจากสีแดงที่ร้อนแรงและเร่งเร้าเกินไกลระดับส่วนตน แดงพิศวาสเข้มข้นถึงขั้นแดงอาฆาตจนแปลงเปลี่ยนเป็นความรุนแรงโหดร้าย การเมืองเรื่องสีของดูราสเหมือนจะอธิบายได้จากอุดมการณ์ทางการเมืองของดูราสที่สมัครเข้าเป็นสมาชิกพรรคคอมมิวนิสต์เฉกเช่นปัญญาชนฝรั่งเศสจำนวนไม่น้อยสมัยนั้น และสีแดงก็เป็นสีสัญลักษณ์ของพรรคการเมืองที่อยู่ข้างชนชั้นล่าง ทว่าไม่อาจลดทอนแนวคิดทางการเมืองลงเป็นกรอบอธิบายเหตุผลที่ดูราสมักเขียนถึงคนผู้น้อยผู้ต่ำต้อย ขอทาน คนบ้า คนกวาดขยะ หญิงเฝ้าตึก เพราะในขณะเดียวกันผลงานภาพยนตร์ของดูราสก็สร้างวงล้อมของกลุ่มอีลีต (กระทั่งรสนิยมการจะชมหนังของดูราสก็หาใช่เรื่องพื้นๆ…) ความรุนแรงจากสีแดงจึงหาใช่มุ่งหมายเป็นสีพรรคหรือมาจากอุดมการณ์ของพรรค หากแต่เป็นการเมืองวงกว้างที่ดูราสเลือกจะให้สีสัญลักษณ์ออกโทนแดง โดยเฉพาะการเมืองสมัยสงครามโลกครั้งที่สองที่ตัวบทของดูราสเลือกจะชำระด้วยสีเลือดที่อาบไหลเป็นคราบติดคำ