แม้ว่าประโยคคำถาม “Why are you so fat ?” ที่เป็นชื่อบทความของ บี วิลสัน ใน London Review of Books (7 January 2010) น่าจะมุ่งแสดงให้เห็นถึงน้ำเสียงเจ้ากี้เจ้าการและช่างวิพากษ์วิจารณ์ของ Gabrielle Bonheur “Coco” Chanel หญิงสาวผู้ทรงอิทธิพลที่สุดคนหนึ่งในโลกแฟชั่น แต่มันก็ได้แทรกประเด็นร่วมสมัยที่น่าสนใจเกี่ยวกับความงามแบบอุดมคติในยุคปัจจุบันเอาไว้ด้วย วิลสันพยายามพิสูจน์ว่าชาแนล ซึ่งได้รับการยกย่องว่าเป็นผู้ปลดแอกแห่งความงามแบบจารีตออกจากตัวสาวๆ ในยุคสงครามโลกนั้น ได้สร้างแอกอันใหม่ที่กดขี่ผู้หญิงมากยิ่งกว่าเก่าเข้าไปอีก นั่นก็คือ มาตรฐานรูปร่างอันผอมบางตามแบบฉบับของนางแบบบนแค็ตวอล์กในปัจจุบันนั่นเอง
**
อันที่จริงเนื้อหาของ “Why are you so fat ?” เน้นหนักไปที่ประวัติชีวิต ลักษณะนิสัย และพฤติกรรมแปลกๆ ซึ่งออกไปในทางไม่น่าพิสมัยของชาแนล ไม่ว่าจะเป็นความปากเสีย เจ้ายศเจ้าอย่าง หลงตัวเอง หรือการที่เธออับอายพื้นเพเดิมจนต้องแต่งเรื่องเกี่ยวกับครอบครัวของตัวเองเสียใหม่ โดยวิลสันอ้างอิงข้อมูลจาก Chanel: Her Life, Her World, The Woman Behind the Legend (2009) ของ Edmonde Charles-Roux เป็นหลัก ผู้อ่านจะได้ทราบเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยอันน่าขันปนน่าตกใจเกี่ยวกับชาแนล ตัวอย่างเช่น การที่เธอเป็นคนที่มีความรู้สึกไวต่อกลิ่นถึงขนาดที่กินอาหารใกล้กับคนอื่นไม่ได้ (เพราะทนดมกลิ่นอาหารของคนอื่นขณะที่กินของตัวเองไม่ได้) หรือการที่เธอมักจะละเมอลุกขึ้นมาเอากรรไกรตัดชุดนอนตัวเองจนขาดวิ่นอยู่เสมอ อย่างไรก็ตาม จุดที่วิลสัน ยกขึ้นมาเป็นประเด็นตามชื่อบทความ มาจากความเห็นที่เขามีต่อบทบาทของชาแนลในวงการแฟชั่น ซึ่งถูกนำเสนอไว้ค่อนข้างชัดเจนในภาพยนตร์ชีวประวัติของชาแนลเรื่องล่าสุดที่มีชื่อว่า Coco avant Chanel (2009)
******
