บางครั้งข้าพเจ้าก็รู้สึกว่าพุทธนั้นใจกว้างและเน้นการแสวงหาทางปัญญา แต่บางครั้งข้าพเจ้าก็รู้สึกว่าพุทธนั้นใจแคบและไม่ได้เป็นศาสนาแห่งปรีชาญาณหรือการ ‘ตื่นรู้’ ไปเสียทั้งหมด ทว่าเป็นเพียง ‘สำนักคิด-สำนักปฏิบัติ’ ที่ทั้งเป็นปฏิกิริยาต่อและตกอยู่ในเงื่อนไขของบริบททางประวัติศาสตร์ สังคม วัฒนธรรม และการเมือง ไม่ต่างจาก
เรื่องราวอื่นๆ ในโลกนี้
****
ไอดา
บรรณาธิการและเจ้าของสำนักพิมพ์อ่าน