ล้าสมัยเท่าสมัยที่ล้าหลัง

ข้าพเจ้าเป็นคนชอบฝันกลางวันถึงขนาดที่ว่าในโมงยามกลางคืนก็ยังฝันกลางวันอยู่เป็นประจำ ข้าพเจ้าไม่ทราบว่าคนอื่น daydreaming กันแบบไหน แต่ฝันกลางวันของข้าพเจ้ามักวนเวียนอยู่ในประเภท fantasy หรือ fairy tales เสมอ ไม่เคยฝันในขนบ realism, magical realism หรือ socialist realism เลยสักครั้ง ถ้าสมมุติครั้งใดบังเอิญฝันในขนบเหล่านี้ ข้าพเจ้าจะไม่ถือเป็นฝันกลางวัน แต่เป็นฝันร้าย และดังที่ทราบกันดี nightmare เกิดขึ้นได้ทั้งเวลากลางวันและกลางคืน

โครงเรื่องฝันแฟนตาซีแบบหนึ่งในหลายๆ แบบที่ข้าพเจ้าฝันค่อนข้างบ่อยคือฝันว่าข้าพเจ้าเป็นกษัตริย์ในเทพนิยายฝรั่ง ซึ่งแน่นอนว่าอยู่ในบรรยากาศแบบยุโรปยุคกลางและในระบอบราชาธิปไตยแบบไสยศาสตร์ – เวทมนตร์ แต่ก็แวดล้อมไปด้วยสิ่งอำนวยความสะดวกแบบสมัยใหม่ อาทิเช่น ชักโครก โทรทัศน์ ไมโครเวฟ คอมพิวเตอร์ ฯลฯ ไม่มีทางเด็ดขาดที่ข้าพเจ้าจะทรงพระสุบินเป็นกษัตริย์ในดินแดนอุษาคเนย์ เนื่องจากข้าพเจ้าไม่ชมชอบลมฟ้าอากาศ ขนบประเพณี และสถาปัตยกรรมแถบนั้น ปราสาทของข้าพเจ้าจึงมีหน้าตาแบบปราสาทในเทพนิยาย ละม้ายคล้ายคลึงกับปราสาท Neuschwanstein ของ Ludwig II กษัตริย์สติเฟื่องอายุสั้นแห่งบาวาเรีย

ในฝันข้าพเจ้าไม่ได้ตั้งชื่อตัวเองซึ่งข้าพเจ้าเองก็ไม่แน่ใจว่าเพราะอะไร แต่เมื่อจะต้องเล่าอย่างที่กำลังเล่าอยู่นี้ก็ควรถือโอกาสขนานพระนามตัวเองเสียเลย ข้าพเจ้าคือพระเจ้าฮุกที่หนึ่ง (King Hook I) ภายในราชอาณาจักรกว้างใหญ่หลายเอเคอร์ซึ่งมีภูมิอากาศหนาวจับจิตชนิดที่ต้องสวมเสื้อคลุมของพระราชาตลอดปี คิงฮุกเป็นกษัตริย์ที่แม้จะมีพระจริยวัตรงดงามแต่ก็ไม่เคยทรงงานหนัก พระองค์มีกระต่ายวิเศษสีขาวที่สามารถอ่านใจคนได้อยู่ตัวหนึ่ง ทุกๆ วันกระต่ายทรงเลี้ยงของพระองค์จะคอยเพ็ดทูลว่าใครคิดอะไรอย่างไร จริงใจหรือตอแหล แกล้งโง่หรือแกล้งฉลาด
คราใดที่ไม่อยากให้พวกข้าราชบริพารสอดรู้สอดเห็นแอบฟัง คิงฮุกก็จะตรัสภาษากระต่ายบ้าง ภาษาวิหควิฬาร์หมูหมากาไก่บ้าง

ตามธรรมเนียมราชสำนักที่เกรียงไกร ข้าพเจ้าได้รับการศึกษาและฝึกฝนทางศิลปะ ดนตรีและวิทยาการชั้นสูง
ทุกแขนงอย่างดีเลิศ ทรงปราดเปรื่อง เชี่ยวชาญและเจนจบในสารพัดสรรพศาสตร์ ทรงมีพระสติปัญญาลึกล้ำและพระรสนิยมล้ำลึก ในทางการกีฬาก็ทรงพระปรีชากว่าใคร คิงฮุกยิงธนูแม่นอย่างเหลือเชื่อ พวงองุ่นที่มัดอยู่บนศีรษะมหาดเล็กที่ยืนตัวสั่นงันงกห่างออกไปกว่ายี่สิบหลานั้น พระองค์สามารถโน้มศรยิงปักทีละลูกจนหมดพวงได้อย่างแทบจะไม่ต้องเล็ง เจงกีสข่านเมื่อได้ยินกิตติศัพท์ยังต้องส่งราชทูตแทนกองทัพมาเจริญสัมพันธไมตรี ในส่วนของด้านบุ๋น คิงฮุกก็เคยให้คำปรึกษาแก่กษัตริย์แห่งตะวันออกไกลเกี่ยวกับการประดิษฐ์ตัวอักษรท้องถิ่น ด้วยคุณสมบัติเหนือมนุษย์มนาดังนี้ เหล่าพสกนิกรต่างพากันแซ่ซ้องสดุดีพระอัจฉริยภาพของพระเจ้าฮุกที่หนึ่งจนเลื่องลือระบือไกล

แต่นั่นกลับเป็นสาเหตุที่ทำให้คิงฮุกหมองหม่นเป็นอาจิณ ราชสดุดีและราชสักการะของซับเจคเหล่านั้นมิได้สำแดงสิ่งอื่นใดนอกจากทักษะอันชวนสมเพชและสุนทรียะอันน่าคลื่นเหียน ไม่ว่าจะบทกวี บทเพลง คำขวัญ ภาพถ่าย ละครเวที ภาพยนตร์ ดนตรี นาฏศิลป์ จิตรกรรม ศิลปกรรม สถาปัตยกรรม หัตถกรรม มิวสิกวิดีโอ มัลติมีเดียพรีเซ็นเตชั่น กราฟฟิกดีไซน์ วัสดุอุปกรณ์นานาชนิด กิจกรรมและพิธีกรรมมากมายสุดจะจาระไน กล่าวได้ว่า spectacles & commodities เฉลิมพระเกียรติทุกชนิดทั้งแบบโอฬารและแบบอนาถา คือการระเบิดอันกัมปนาทของสถุลรสทาง
จิตวิญญาณหมู่ ประดิษฐกรรมตื่นตาแต่ต่ำตมเหล่านี้เมื่อคิงฮุกทรงทอดพระเนตรและทรงสดับตรับฟังแล้วก็ทรงมีพระราชประสงค์จะทรงพระสบถเพียงว่า “Rubbish! Fucking royalist kitsch! Idiotic people! My stupid subjects !” ปวงประชาและขุนนางอำมาตย์รอยัลลิสต์ที่เป็นผู้ดีแต่เปลือกล้วนแล้วแต่เป็นพวกรสนิยมเลวทราม สมองฝ่อจน
อีเดียต และไร้ซึ่งคุณลักษณะและคุณธรรมอันประเสริฐ บ้านเมืองที่ยัดทะนานไปด้วยผู้คนขลาดเขลาและมัวเมาอยู่แต่กับการบวงสรวง จะเป็นแผ่นดินที่ข้าพเจ้าผู้เข้าข่าย Philosopher King ภาคภูมิพระราชหฤทัยและบรรทมสวรรคตพระเนตรหลับได้อย่างไร

คืนแล้วคืนเล่าคิงฮุกสวดวิงวอนต่อพระผู้เป็นเจ้า “Father, DO NOT forgive them; whether they know not or know exactly what they do.” กษัตริย์แบบใดกันเล่าจึงเกษมสำราญและทนอยู่กับการสอพลออันน่าสะอิดสะเอียนเยี่ยงนั้นได้ ข้าพเจ้าฝันถึงตรงนี้ทีไรก็หมดอารมณ์อยากเป็นพระราชาใน fairy tales ทุกที แต่ถึงกระนั้นก็ไม่ได้สลดใจรุนแรงถึงขั้นจะสละราชสมบัติ เพราะคราวหน้าก็กลับมาเริ่มฝันแบบเดิมใหม่
****