Dion de Mandaroon

Dion, who once idled by a much quieter shore, finds the world at hand and these other rivers throbbing with all kinds of pain. He reads weird prose and keeps weird rhythms, and if at all he writes he writes because everything and everyone could stand to be a little weirder. / ดีโยน ณ มานดารูน ผู้ซึ่งในสมัยหนึ่งเคยทอดน่องอยู่ชายฝั่งอันเงียบสงบกว่ากันนัก บัดนี้พบว่าโลกใกล้ตัวอีกทั้งกระแสน้ำพวกนี้ต่างก็ตุบเต้นด้วยความเจ็บปวดสารพัดอย่าง ดีโยนอ่านร้อยแก้วสกุลเวียร์ด กระทบจังหวะเวียร์ดๆ และถ้ามีเหตุให้เขานั้นเขียนเขานั้นก็เขียนเพราะทุกสิ่งและทุกคนน่าจะเวียร์ดให้ได้มากกว่านี้ซักหน่อย