“ข้าพเจ้าขอรับว่าความยุ่งยากใน ๔ จังหวัดนี้ เกิดแต่มูลเหตุสมัยเผด็จการที่ได้มีการบังคับข่มเหงราษฎรของประเทศทั่วไปเปนการใหญ่ ซึ่งกระทบกระเทือนมาถึงชน ๔ จังหวัดนี้ด้วย ” — คลี่สายสัมพันธ์ในขบวนการสันติภาพ โดยเฉพาะบทบาทของนพ.เจริญ สืบแสง ส.ส.ปัตตานี ก่อนจะจบลงด้วยการจับกุมเมื่อปี 2495 และฆาตกรรมฮัจยีสุหลงและคณะเมื่อปี 2497 — ทำไมพวก “ซีแย” อย่างนายผีถึงเขียนบทความเรื่องศาสนาอิสลามหลายๆ เรื่อง?
Some paradoxes of Amazing EEE-San people. Disclaimer: this is not a work of satire.
“จันทน์กะพ้อต้นนั้นอยู่ด้วยกันมากี่ปีก็ไม่ทันได้นับ แต่พอย้ายนิวาสสถานแล้วไม่ทันตั้งหลักให้ดี หันไปดูอีกทีมันก็ถูกจับลงไปยืนต้นในดินหลุมอย่างเดียวดาย”
“สิใซ้ เดือนกุมภา ติ? ภาษาบ้านเฮาแต่ก่อนบ่ได้ว่าจั่งซั้นเด๊ะล่ะ” บรรณาธิการคำลาวอธิบาย
แต่ก็ไอ้ความอิหลักอิเหลื่อของคำลาวอีสาน จะใช้อย่างใกล้ชิดสนิทสนมหรือรังเกียจเดียดฉันท์ก็ได้แล้วแต่คนจะพูดนี่แหละ ที่ทำให้มันสามารถเป็นภาชนะรองรับแนวคิดซับซ้อนจากต่างวัฒนธรรมได้อย่างวิเศษ
เทียบสำนวนแปล โคทาน กับ ท่งกุลาลุกไหม้ เจาะประเด็นโรคเรื้อนใน “สำนึก” ของ “ชาวบ้าน”
มากกว่าคำสแลงที่กลืนราชาศัพท์จนสามัญ ไพร่ฟ้าหน้าใสอย่างเราๆ ก็ได้อัพเดตตัวเองล้ำยุคล้ำสมัยในพริบตา กลายเป็นไพร่ฟ้าหน้าใสในระบอบ Slender Democracy อันมีพระ Fit-and-Firm Monarch ทรงเป็นประมุข
กูพูดมาเสมอว่ากลียุคน่ะเราท่านอยู่กันมานานแล้ว
We already live in an apocalypse, I always say.
ในโมงยามของความสูญ/เสีย/หาย ที่เราทำได้จึงเป็นการสืบ/ต่อ
